Jenna Vergeynst

Jenna Vergeynst

Bio-ingenieurswetenschappen

Een slijmerige paling of vette zalm zijn niet de meest aaibare dieren en krijgen dus weinig aandacht. Door mensen mee te nemen in het boeiende levensverhaal van deze vissen, wil ik bewustzijn creëren over onze impact op deze soorten.

In mensentaal:

De delicate toestand van een delicatesse

Bio

Jenna Vergeynst (°1992) deed na haar studies bio-ingenieurswetenschappen een doctoraat over de problematiek van vismigratie in het Albertkanaal in België. Hierin combineerde ze haar passie voor onderwaterleven met vaardigheden in het modelleren van waterstromingen. Momenteel werkt ze als postdoctoraal onderzoeker mee in een project rond het modelleren en controleren van de COVID19-pandemie. Daarnaast studeert ze harp aan het conservatorium van Antwerpen, bij Miriam Overlach.

Doctoraat in het kort

"Ik onderzocht stroomafwaartse migratie van paling en zalm in het Albertkanaal. Paling en zalm zijn migrerende vissoorten: ze hebben rivieren én oceanen nodig om hun levenscyclus te voltooien. Volwassen zalmen keren terug naar de rivieren om voort te planten, omgekeerd zwemmen volwassen palingen vanuit de rivieren terug naar de oceaan om te paaien. Uit mijn onderzoek blijkt dat de sluizen op het Albertkanaal een knelpunt zijn voor vismigratie door het gebrek aan continue stroming en het gevaar voor verwondingen."

Waarom is jouw doctoraat belangrijk?

"De druk van de mens op de natuur is vandaag zo groot, dat de impact wijdverspreid en in nagenoeg alle ecosystemen merkbaar is. Migrerende vissoorten zijn één van de groepen die de meeste impact ondervinden van globale, door de mens veroorzaakte veranderingen. Door de problemen van deze soorten in kaart te brengen, kunnen we trachten hun verdere achteruitgang of volledige extinctie te vermijden."

Waarom wil je het publiek informeren over jouw onderzoek?

"Wat er onder water gebeurt, blijft meestal onttrokken aan het zicht. Een slijmerige paling is niet het meest aaibare dier waar veel aandacht voor is, en zalm kennen de meeste mensen enkel op het bord, of als een soort van het verre Alaska of Noorwegen. Door het publiek mee te nemen in het boeiende levensverhaal en de problematiek van deze dieren, hoop ik meer bewustzijn te creëren over onze impact als mens en over het belang van het niet-menselijke leven in stand te houden."